ഏറ്റുപറച്ചിലിനെക്കുറിച്ച് ബൈബിൾ എന്താണ് പറയുന്നത്?

This post is also available in: English (ഇംഗ്ലീഷ്) हिन्दी (ഹിന്ദി)

കുറ്റസമ്മതവും ക്ഷമയും.

ഏറ്റുപറച്ചിലിനെ കുറിച്ചു  ബൈബിൾ നമ്മോട് പറയുന്നത്‌, ” തന്റെ ലംഘനങ്ങളെ മറെക്കുന്നവന്നു ശുഭം വരികയില്ല; അവയെ ഏറ്റുപറഞ്ഞു ഉപേക്ഷിക്കുന്നവന്നോ കരുണലഭിക്കും. ” (സദൃശവാക്യങ്ങൾ 28:13). ദൈവത്തിന്റെ കരുണ ലഭിക്കുന്നതിനുള്ള വ്യവസ്ഥകൾ വ്യക്തവും നീതിയുക്തവും വിവേകപൂർവ്വമായതുമാണ് . പാപമോചനം ലഭിക്കാൻ കഠിനമായ ജോലി ചെയ്യാൻ കർത്താവ് നമ്മോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നില്ല.എന്നാൽ  ലളിതമാണ്. പാപം ഏറ്റുപറഞ്ഞ് ഉപേക്ഷിക്കുന്നവന് കരുണ ലഭിക്കും “നമ്മുടെ പാപങ്ങളെ ഏറ്റുപറയുന്നു എങ്കിൽ അവൻ നമ്മോടു പാപങ്ങളെ ക്ഷമിച്ചു സകല അനീതിയും പോക്കി നമ്മെ ശുദ്ധീകരിപ്പാൻ തക്കവണ്ണം വിശ്വസ്തനും നീതിമാനും ആകുന്നു.”(1 യോഹന്നാൻ 1:9).

ദൈവത്തോടും മനുഷ്യനോടുമുള്ള ഏറ്റുപറച്ചിൽ.

നിങ്ങളുടെ പാപങ്ങളെ  ക്ഷമിചുതരുവാൻ  കഴിയുന്ന ദൈവത്തോട് നിങ്ങളുടെ തെറ്റുകൾ ഏറ്റുപറയുക. നിങ്ങളുടെ സഹജീവിയെ നിങ്ങൾ വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ, നിങ്ങളുടെ തെറ്റ് നിങ്ങൾ സമ്മതിക്കണം, അവനോട്  ക്ഷമചോദിക്കുക നിങ്ങളോട് ക്ഷമിക്കേണ്ടത് അവന്റെ കടമയാണ്. പൗലോസ് എഴുതുന്നു, “നിങ്ങൾ സൗഖ്യം പ്രാപിക്കുന്നതിന് പരസ്പരം തെറ്റുകൾ ഏറ്റുപറയുകയും പരസ്പരം പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുക” (യാക്കോബ് 5:16).

അപ്പോൾ, നിങ്ങൾ ദൈവത്തോട് പാപമോചനം തേടണം, കാരണം നിങ്ങൾ വേദനിപ്പിച്ച സഹോദരൻ ദൈവത്തിന്റെ കുട്ടിയാണ്, അവനെ മുറിവേൽപ്പിച്ചതിൽ നിങ്ങൾ അവന്റെ സ്രഷ്ടാവിനെതിരെ പാപം ചെയ്തു. നമ്മുടെ മഹാപുരോഹിതൻ, “നമ്മെപ്പോലെ എല്ലായിടത്തും പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും പാപം ചെയ്യാത്തവനും” “നമ്മുടെ ബലഹീനതകളുടെ വികാരത്താൽ സ്പർശിക്കപ്പെട്ടവനും” എല്ലാ അനീതിയുടെ കറകളിൽ നിന്നും നിങ്ങളെ ശുദ്ധീകരിക്കും  (എബ്രായർ 4:15).

അപ്പോൾ, നിങ്ങൾ ദൈവത്തോട് പാപമോചനം തേടണം, കാരണം നിങ്ങൾ വേദനിപ്പിച്ച സഹോദരൻ ദൈവത്തിന്റെ,  പൈതൽ അവനെ മുറിവേൽപ്പിച്ചതിൽ നിങ്ങൾ അവന്റെ സ്രഷ്ടാവിനെതിരെ പാപം ചെയ്തു. നമ്മുടെ മഹാപുരോഹിതൻ, “നമ്മെപ്പോലെ എല്ലായിടത്തും പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും പാപം ചെയ്യാത്തവനും” “നമ്മുടെ ബലഹീനതകളുടെ വികാരത്താൽ സ്പർശിക്കപ്പെട്ടവനും” എല്ലാ അനീതിയുടെ കറകളിൽ നിന്നും നിങ്ങളെ ശുദ്ധീകരിക്കും “നമുക്കുള്ള മഹാപുരോഹിതൻ നമ്മുടെ ബലഹീനതകളിൽ സഹതാപം കാണിപ്പാൻ കഴിയാത്തവനല്ല; പാപം ഒഴികെ സർവ്വത്തിലും നമുക്കു തുല്യമായി പരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടവനത്രേ നമുക്കുള്ളതു”  (എബ്രായർ 4:15)

ഒരു വ്യക്തിക്ക്  പാപക്ഷമ ലഭിക്കാത്തതിന്റെ ഒരേയൊരു കാരണം അവൻ തന്റെ ആത്മാവിനെ വിനയപ്പെടുത്താനും ദൈവവചനത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥകൾ തുടരാനും തയ്യാറല്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്. സങ്കീർത്തനക്കാരൻ പറയുന്നു, ” ഹൃദയം നുറുങ്ങിയവർക്കു യഹോവ സമീപസ്ഥൻ; മനസ്സു തകർന്നവരെ അവൻ രക്ഷിക്കുന്നു” (സങ്കീർത്തനം 34:18).

ഏറ്റുപറച്ചിൽ  പ്രത്യേകമായിരിക്കണം.

യഥാർത്ഥ ഏറ്റുപറച്ചിൽ  വ്യക്തവും  സ്‌പഷ്ടവുമായ  പാപങ്ങളെ അംഗീകരിക്കുന്നതായിരിക്കണം. ചില  പാപങ്ങൾ ദൈവമുമ്പാകെ മാത്രം കൊണ്ടുവരാവുന്ന  സ്വഭാവമുള്ളതായിരിക്കാം. കൂടാതെ, അവരിലൂടെ ഉപദ്രവം സഹിച്ച   വ്യക്തികളോട് ഏറ്റുപറയേണ്ട പാപങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കാം അല്ലെങ്കിൽ അത്  പൊതു സ്വഭാവമുള്ളതായിരിക്കാം, അതു പരസ്യമായി ഏറ്റുപറയേണ്ടതാണ്.

എന്നാൽ എല്ലാ ഏറ്റുപറച്ചിലുകളും   കൃത്യവും പ്രസക്തവും  ആയിരിക്കണം , അത്യന്തം പ്രത്യകം ചെയ്ത തെറ്റിനെക്കുറിച്ചു  കുറ്റബോധമുള്ളവരായിരിക്കണം.സാമുവലിന്റെ കാലത്ത് ഇസ്രായേല്യർ ദൈവത്തിൽനിന്ന് അകന്നുപോയിരുന്നു. തത്ഫലമായി, ദൈവത്തിലുള്ള വിശ്വാസം നഷ്ടപ്പെട്ടതിനാൽ അവർ തങ്ങളുടെ പാപങ്ങളുടെ കൈപ്പായ  ഫലങ്ങൾ കൊയ്തു. അവർ പ്രപഞ്ചത്തിലെ അതിഗംഭീരനായ രാജാവിനെ ഉപേക്ഷിച്ചു, ചുറ്റുമുള്ള രാജ്യങ്ങളെപ്പോലെ ഭൗമിക രാജാക്കന്മാരാൽ ഭരിക്കപ്പെടാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. അതിനായി അവർ ഒരു പ്രത്യേക ഏറ്റുപറച്ചിൽ  നടത്തേണ്ടിയിരുന്നു: ” ജനമെല്ലാം ശമൂവേലിനോടു: അടിയങ്ങൾക്കു വേണ്ടി നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവയോടു പ്രാർത്ഥിക്കേണമേ; ഞങ്ങൾ മരിച്ചുപോകരുതേ; ഒരു രാജാവിനെ അപേക്ഷിച്ചതിൽ ഞങ്ങളുടെ സകലപാപങ്ങളോടും ഞങ്ങൾ ഈ ഒരു ദോഷവും കൂട്ടിയിരിക്കുന്നു എന്നു പറഞ്ഞു” (1 സാമുവൽ 12:19). അവർ യഥാർത്ഥത്തിൽ ചെയ്ത പാപം ഏറ്റുപറയേണ്ടി വന്നു.

ഏറ്റുപറച്ചിൽ  അനുതാപത്തോടെ വേണം.

യഥാർത്ഥ മാനസാന്തരവും പരിവര്ത്തനവും  കൂടാതെ  ദൈവം ഏറ്റുപറച്ചിൽ  സ്വീകരിക്കുകയില്ല. (പ്രവൃത്തികൾ 3:19; ജോയൽ 2:13). ജീവിതത്തിൽ വ്യക്തമായ നവീകരണം ഉണ്ടാകണം. എല്ലാ ദൈവ കൽപ്പനാ ലംഘനങ്ങളും മാറ്റിവെക്കണം (യാക്കോബ് 4:8). പാപം മനസ്സിനെ അന്ധകാരമാക്കുന്നു, പാപി തന്റെ സ്വഭാവത്തിന്റെ ഇരുളിനെയോ  താൻ ചെയ്ത തിന്മയുടെ ഗൗരവമോ കാണുന്നില്ല. അതിനാൽ, അവൻ പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന ശക്തിക്ക് കീഴടങ്ങിയില്ലെങ്കിൽ, അവൻ തന്റെ പാപത്തിന്റെ യഥാർത്ഥ സ്വഭാവത്തോടുള്ള അന്ധതയിൽ തുടരും (യെശയ്യാവ് 59:2).

പശ്ചാത്താപത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിയെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന പൗലോസ് പറയുന്നു: ” ദൈവഹിതപ്രകാരം നിങ്ങൾക്കുണ്ടായ ഈ ദുഃഖം എത്ര ഉത്സാഹം, എത്ര പ്രതിവാദം, എത്ര നീരസം, എത്ര ഭയം, എത്ര വാഞ്ഛ, എത്ര എരിവു, എത്ര പ്രതികാരം നിങ്ങളിൽ ജനിപ്പിച്ചു; ഈ കാര്യത്തിൽ നിങ്ങൾ നിർമ്മലന്മാർ എന്നു എല്ലാവിധത്തിലും കാണിച്ചിരിക്കുന്നു.(2 കൊരിന്ത്യർ 7:11).കർത്താവ് എല്ലാവരെയും മാനസാന്തരപ്പെടുവാൻ  വിളിക്കുന്നു, “നിങ്ങളെ കഴുകി വെടിപ്പാക്കുവിൻ; നിങ്ങളുടെ പ്രവൃത്തികളുടെ ദോഷത്തെ എന്റെ കണ്ണിന്മുമ്പിൽനിന്നു നീക്കിക്കളവിൻ; തിന്മ ചെയ്യുന്നതു മതിയാക്കുവിൻ. നന്മ ചെയ്‍വാൻ പഠിപ്പിൻ; ന്യായം അന്വേഷിപ്പിൻ; പീഡിപ്പിക്കുന്നവനെ നേർവ്വഴിക്കാക്കുവിൻ; അനാഥന്നു ന്യായം നടത്തിക്കൊടുപ്പിൻ; വിധവെക്കു വേണ്ടി വ്യവഹരിപ്പിൻ “(യെശയ്യാവ് 1:16, 17). പാപങ്ങൾ ഉപേക്ഷിക്കുന്നവർക്ക് പാപമോചനവും ജീവിതവും അവൻ വാഗ്ദത്തം ചെയ്യുന്നു:  “പണയം തിരികെ കൊടുക്കയും അപഹരിച്ചതു മടക്കിക്കൊടുക്കയും നീതികേടു ഒന്നും ചെയ്യാതെ ജീവന്റെ ചട്ടങ്ങളെ അനുസരിക്കയും ചെയ്താൽ അവൻ മരിക്കാതെ ജീവിക്കും” (യെഹെസ്കേൽ 33:15)

അവന്റെ സേവനത്തിൽ,

BibleAsk Tem

This post is also available in: English (ഇംഗ്ലീഷ്) हिन्दी (ഹിന്ദി)