എന്തുകൊണ്ടാണ് കത്തോലിക്കാ സഭ ബൈബിളിന് എതിരാണെന്ന് നിങ്ങൾ ആരോപിക്കുന്നത്?

ബൈബിളിന് എതിരെ കത്തോലിക്കാ സഭ?

1200 മുതൽ 1800 വരെ സാധാരണക്കാരുടെ ഭാഷയിൽ ബൈബിൾ വായിക്കുന്നതിനെ റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭ പരസ്യമായി അപലപിക്കുകയും, തിരുവെഴുത്തുകളുടെ പകർപ്പുകൾ കൈവശം വച്ചവരെ പീഡിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ ചരിത്ര വസ്തുതകൾ ശ്രദ്ധിക്കുക:

ടൂലോസിലെ കൌൺസിൽ (എഡി 1229) ബൈബിളിൻ്റെ പ്രാദേശിക ഭാഷാ വിവർത്തനം കൈവശം വയ്ക്കുകയോ വായിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത് സാധാരണക്കാർക്ക് വിലക്കി. പാപ്പാത്വ സഭാ നേതാക്കൾ വിധിച്ചു: “പഴയ, പുതിയ നിയമ പുസ്തകങ്ങൾ സാധാരണക്കാർക്ക് അനുവദിക്കുന്നത് ഞങ്ങൾ നിരോധിക്കുന്നു, ഒരുപക്ഷേ അവർ സങ്കീർത്തനമോ ദിവ്യസേവനത്തിനുള്ള എന്തെങ്കിലും ധീരതയോ അല്ലെങ്കിൽ വാഴ്ത്തപ്പെട്ട കന്യാമറിയത്തിൻ്റെ കന്യക കൈയെഴുത്തുപ്രതി പ്രാർത്ഥനക്ക് ആഗ്രഹിച്ചേക്കാം. ബൈബിളിൻ്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങൾ അസഭ്യമായ നാവിലേക്ക് തർജ്ജമ ചെയ്യപ്പെടുന്നതിനെ അവർ വ്യക്തമായി വിലക്കുന്നു” (പിയറി അലിക്സ്, ആൽബിജെൻസസിലെ പുരാതന പള്ളികളുടെ സഭാ ചരിത്രം, 1821, പേജ് 213).

റോമൻ കാത്തലിക് കൗൺസിൽ ഓഫ് ടാറഗോണ (എഡി 1234) ഇങ്ങനെ വിധിച്ചു: “റോമ ഭാഷയിലുള്ള പഴയതും പുതിയതുമായ നിയമങ്ങളുടെ പുസ്തകങ്ങൾ ആരും കൈവശം വയ്ക്കരുത്, ആരെങ്കിലും അവ കൈവശം വച്ചാൽ, എട്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ അത് പ്രാദേശിക ബിഷപ്പിന് കൈമാറണം. ഈ കൽപ്പനയുടെ പ്രഖ്യാപനം, അങ്ങനെ അവരെ ചുട്ടുകളയാം” (D. Lortsch, Histoire de la Bible en France, 1910, p. 14).

ട്രെൻ്റ് കൗൺസിൽ (ട്രെൻ്റോയിൽ 1545 മുതൽ 1563 വരെ മൂന്ന് സെഷനുകളിലായി നടന്ന ഒരു റോമൻ കാത്തലിക് എക്യുമെനിക്കൽ കൗൺസിലായിരുന്നു ട്രെൻ്റ് കൗൺസിൽ.) (1545-1564) ബൈബിളിനെ അതിൻ്റെ നിരോധിത പുസ്തകങ്ങളുടെ പട്ടികയിൽ ഉൾപ്പെടുത്തി, റോമൻ കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ ബിഷപ്പിൻ്റെയോ ഇൻക്വിസിറ്ററുടെയോ ലൈസൻസ് ഇല്ലാതെ ആരെയും ബൈബിൾ വായിക്കുന്നത് വിലക്കി. കൗൺസിൽ ഈ വാക്കുകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു: “അത്തരം ലൈസൻസില്ലാതെ ആരെങ്കിലും ആ പുസ്തകം വായിക്കാനോ കൈവശം വയ്ക്കാനോ ധൈര്യപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, അയാൾ അത് സാധാരണ നിലയിലാക്കുന്നതുവരെ അയാൾക്ക് പാപമോചനം ലഭിക്കില്ല.”

“എല്ലായിടത്തും വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥങ്ങൾ അനുവദനീയമാണെങ്കിൽ, പ്രാദേശിക ഭാഷയിൽ വിവേചനം കൂടാതെ (ജനങ്ങളുടെ പൊതുവായ ഭാഷയിൽ) മനുഷ്യരുടെ ധൈര്യത്തിൻ്റെ കാരണങ്ങളാൽ ഗുണത്തേക്കാളേറെ ദോഷം സംഭവിക്കുമെന്ന് അനുഭവത്തിൽ നിന്ന് വ്യക്തമാണ്” (കാനൻസ് ട്രെൻ്റ് കൗൺസിലിൻ്റെ ഉത്തരവുകളും, പേജ് 274).

1816-ൽ പോപ്പ് പയസ് ഏഴാമൻ (1800-1823) പോളണ്ടിലെ ബൈബിൾ സൊസൈറ്റിയെ എതിർക്കുകയും തിരുവെഴുത്തുകളുടെ വിതരണം “മതത്തിൻ്റെ അടിസ്ഥാനങ്ങളെ” തകർക്കുകയാണെന്നും അത് “ആത്മാക്കൾക്ക് അത്യന്തം അപകടകരമാണെന്നും” പ്രസ്താവിച്ചു. അവൻ പറഞ്ഞു, “വിശുദ്ധ തിരുവെഴുത്തുകൾ, അശ്ലീലമായ ഭാഷയിൽ പ്രചരിപ്പിച്ചപ്പോൾ, മനുഷ്യരുടെ അവിവേക ധാർഷ്ട്യത്താൽ, പ്രയോജനത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ ദോഷമാണ് ഉണ്ടാക്കിയത്.”

പോപ്പ് ലിയോ പന്ത്രണ്ടാമൻ (1823-1829), 1824 മെയ് 5 ന്, കത്തോലിക്കാ ലോകത്തെ എല്ലാ ബിഷപ്പുമാരെയും അഭിസംബോധന ചെയ്ത ഒരു എൻസൈക്ലിക്കൽ കത്ത് ഉപയോഗിച്ച് ബൈബിൾ സമൂഹങ്ങൾക്കെതിരെ പോരാടി. അവിടെ അദ്ദേഹം പ്രൊട്ടസ്റ്റൻ്റ് ബൈബിളിനെ “പിശാചിൻ്റെ സുവിശേഷം” എന്ന് വിളിച്ചു. “വിശുദ്ധ തിരുവെഴുത്തുകൾ എല്ലായിടത്തും വിവേചനരഹിതമായി പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെടുകയാണെങ്കിൽ, നേട്ടത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ തിന്മ ഉയർന്നുവരും” എന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. 1825-ൽ, തിരുവെഴുത്തുകളുടെ വിതരണത്തിനെതിരെ ട്രെൻ്റ് കൗൺസിലിൻ്റെ ഉത്തരവുകൾ നടപ്പിലാക്കാൻ ലിയോ ഉത്തരവിട്ടു.

പയസ് എട്ടാമൻ (1829-1830), 1829 മെയ് 24-ന് പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഒരു എൻസൈക്ലിക്കൽ കത്തിൽ ബൈബിൾ സമൂഹങ്ങളെ എതിർത്തു.

പോപ്പ് ഗ്രിഗറി പതിനാറാമൻ (1831-1846), 1844 മെയ് 8-ന്, വിശുദ്ധ തിരുവെഴുത്തുകളുടെ പ്രസിദ്ധീകരണം, വിതരണം, വായന, കൈവശം വയ്ക്കൽ എന്നിവയ്‌ക്കെതിരെ അശ്ലീല ഭാഷയിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്തതിനെ ഒരു എൻസൈക്ലിക്കൽ കത്തിലൂടെ ആക്രോശിച്ചു.

പിയൂസ് IX (1846-1878), 1864 ഡിസംബർ 8-ന് ഒരു എൻസൈക്ലിക്കളിലൂടെ (ഒരു മാർപാപ്പ ഒരു കൂട്ടം ബിഷപ്പുമാർക്ക് എഴുതിയ കത്ത്) പിശകുകളുടെ ഒരു സിലബസ് പുറത്തിറക്കി, അതിൽ അദ്ദേഹം ബൈബിൾ സമൂഹങ്ങളെയും കമ്മ്യൂണിസത്തെയും രഹസ്യ സമൂഹങ്ങളെയും മറ്റ് തിന്മകളെയും അപലപിച്ചു.

ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ മാർപ്പാപ്പ (1878-1903) പ്രഖ്യാപിച്ചു, “അനുഭവത്തിൽ വ്യക്തമായി കാണിക്കുന്നത് പോലെ, പ്രാദേശിക ഭാഷയിലുള്ള വിശുദ്ധ ബൈബിൾ ഒരു വ്യത്യാസവുമില്ലാതെ പൊതുവെ അനുവദനീയമാണെങ്കിൽ, ഉപയോഗത്തേക്കാൾ കൂടുതൽ ദോഷമാണ് അതുവഴി ഉണ്ടാകുന്നത്” (ലിയോ പതിമൂന്നാമൻ്റെ മഹത്തായ എൻസൈക്ലിക്കൽ ലെറ്റർസ് , പേജ് 412-413).

ജെ.എ. വൈലി, നവീകരണ കാലഘട്ടത്തിലെ റോമനിസത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു അധികാരി, (റോമനിസം എന്നത് റോമൻ കത്തോലിക്കാ മതത്തെ അപമാനിക്കുന്ന പദമാണ്.) പാപ്പാത്വം എന്ന തൻ്റെ പുസ്തകത്തിൻ്റെ രണ്ട് അധ്യായങ്ങൾ സമർപ്പിച്ചു; അതിൻ്റെ ചരിത്രം, പ്രമാണങ്ങൾ, പ്രതിഭകൾ, പ്രതീക്ഷകൾ ബൈബിളിനോടുള്ള റോമിൻ്റെ മനോഭാവത്തിലേക്ക്. (ലണ്ടൻ: ഹാമിൽട്ടൺ ആഡംസ്, 1888) വൈലി പ്രസ്താവിച്ചു: “റോമ സഭയിലെ ചർച്ചിലെ അംഗീകൃത നിലവാരമാണ് ലാറ്റിൻ വൾഗേറ്റ്,(ലാറ്റിൻ ബൈബിൾ).അത് മൂല എബ്രായ, ഗ്രീക്ക് തിരുവെഴുത്തുകളെ അവഹേളിക്കുന്നതിലേക്ക്. [ട്രെൻ്റ് കൗൺസിൽ] ഉത്തരവിൽ ഇവ ഒഴിവാക്കിയിരിക്കുന്നു, കൂടാതെ വെറൊരു വിവർത്തനം പകരം വയ്ക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ അംഗീകൃത ഇംഗ്ലീഷ് പതിപ്പ്, ലൂഥറിൻ്റെ വിവർത്തനം മുതലായവ പോലുള്ള എല്ലാ പ്രൊട്ടസ്റ്റൻ്റ് വിവർത്തനങ്ങളും. നിരോധിച്ചിരിക്കുന്നു” (ദി പാപ്പസി; അതിൻ്റെ ചരിത്രം, ഡോഗ്മാസ്, ജീനിയസ്, പ്രോസ്പെക്ട്സ്, പേജ് 181).

പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിൻ്റെ മധ്യത്തിൽ റോം നഗരത്തിൽ നിലനിന്നിരുന്ന അവസ്ഥകളെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സാക്ഷ്യമാണ് താഴെ കൊടുത്തിരിക്കുന്നത്: “റോമിലെ ബൈബിൾ വിചിത്രവും അപൂർവവുമായ ഒരു പുസ്തകമാണ്. പോപ്പിന്റെ അഭിപ്രായങ്ങൾ നിറഞ്ഞ പതിനഞ്ച് വലിയ വാല്യങ്ങളിലാണ് ഇതിൻ്റെ ഏക പതിപ്പ് ഇവിടെ വിൽക്കാൻ അനുമതിയുള്ളത്. തീർച്ചയായും പണക്കാർക്കല്ലാതെ മറ്റാർക്കും വിശുദ്ധ തിരുവെഴുത്തുകളുടെ ഒരു പകർപ്പ് വാങ്ങാൻ കഴിയില്ല. ബൈബിളിനെക്കൊണ്ട് ഞങ്ങൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത് എന്താണെന്ന് സാധാരണക്കാരിൽ വളരെക്കുറച്ച് ആളുകൾക്ക് മാത്രമേ അറിയൂ” (ജെ.എ. ക്ലാർക്ക്, പ്രൊട്ടസ്റ്റൻ്റ് എപ്പിസ്കോപ്പൽ ചർച്ച് ഓഫ് സെൻ്റ് ആൻഡ്രൂ, ഫിലാഡൽഫിയ, തൻ്റെ സഭയ്ക്ക് അയച്ച കത്തിൽ, റോമിൽ നിന്ന്, മാർച്ച് 24, 1838; ചാൾസ് എലിയട്ട് പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്, റോമൻ കത്തോലിക്കാ മതത്തിൻ്റെ നിർവചനം, 1851, പേജ് 23).

ദൈവത്തിന് നന്ദി, ബൈബിൾ സൊസൈറ്റികൾ (1800-കളിൽ ആരംഭിച്ചത്) യുദ്ധത്തിൽ വിജയിക്കുകയും ലോകമെമ്പാടും ദൈവവചനം പ്രചരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.

വിവിധ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾക്ക് ഞങ്ങളുടെ ബൈബിൾ ഉത്തരങ്ങൾ പേജ് പരിശോധിക്കുക.

അവൻ്റെ സേവനത്തിൽ,
BibleAsk Team